bana ait olanı görmeye gelmiş
nasıl olur
bu bir oyun şeridi değil
anımsamak hissinin baş üstü dikildiği
eski ayaklarım

karanlıkta yürümeyi öğreniyorum
hoş geldiniz gökyüzü
düşerseniz haberiniz olsun
ölümcüldür içimdeki örümcek

irademin dışında kısalan an benim anım değil
ikisi arasında keskin ayrılık okuyucusunun
tamamladığı gölgeler kimindir onuda bilmiyorum
bir miydik
beraber mi yoksa bu kalabalık hengamede
yüzleri gergin merasim kalabalığı
çatlayan yasasını kabul ettirmeye çalışıyor doğaya

bir de gülebilsek
uç uca dudak büküp
renkli bir aydınlığı resmetmek isterdim
lakin mutluluk uçucu davranıyor sevince

kimseye kızacak değil ikincil ses
tuzaklar kurup gece yarısı hatırlamalarını sağlıyor
korku perdesinde kıskançlık dansı
yada onun arkası
ne düşünürsen
o anda ilk
başına gelebilecek en iyimser felaket
neden hakikatle yüzleşmeni istesin ki
yalnız üşüyenler için
acıya kurşun geçmez ki.