GÖZÜMÜN ARDI ÇIKMAZ SOKAK
Bilmem ki kaç defa kaçırdık birbirimizi hayatın çıkmaz sokaklarında…
…. Ben pencerenin ardından izlerken gökyüzünü. Kollarımı bağlamışken suskunluğun çıtırtısına, Tutuşurken gözlerim bir ayaz artığı kıvılcımına Çığlık çığlığaysa hüznüm,kalbim çatlıyorsa Ve…yalnızken…çok yalnızken Üşüyorken…çok…üşüyorken Sen geçiyorken penceremin önünden,sessizce Kasketinin altına yığılmışken gözlerin delice Ellerin ceplerinde titriyorsa,deşiliyorsa kalbin Paltonda savrula savrula rüzgar sesleri çoğalıyorsa Ve…yalnızken…çok yalnızken Üşüyorken…çok…üşüyorken …. Bilmem ki kaç yağmur aynı yerinden yırtılıp doldu avuçlarımıza… ALEV ERSÖZ YÜKSEL |