1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2069
Okunma
Issız bir köşede üşüyen yanım;
Hangi mekanın sığınaklığında ısınır.
Ve,hangi zamanın vuslatında dindirir,
Saklı kalmış yanlarını...
Hangi saat diliminden sonra,
Yine,o sonsuz bekleyişe gebe bırakılır.
Bir damla düşsün ruhumdan..
Ruhunun en sızlayan yerine,
Yağmur damlasının cama düştüğü gibi…
Tek bir damla…
Süzülerek karışacak,
En solgun en ücra yanına…
Bir anı yaşamak adına;
Yakılan ateşler,
Küllenip sönecek nasılsa…
Ve yine,karanlıkta haykıran bir ışık büzmesine,
Rengini soracaksın,
Susuşlarını soracaksın,
Kainata sorduğun her soru;
Her anlamsız haykırışın,
Nasılsa sana geri gönderilecek…
Ve…
Hayat yine yaşayacak…
Yine gün doğacak…
Yine gün doğacak…
Yine gün doğacak…
Her dem ateş artığı..(unutulmuş bir kıvılcım)
5.0
100% (4)
Cevap Yaz