6
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1091
Okunma

Suskunluğum adeta bir yakarış Tanrı’ya
İçimden ne geçiyorsa…
Hükmeden, yoktan var eden
Sessizliğim izdüşümü adeta
Sığındığım mahremiyetimin.
Yoldan çıkmamak adına
Ezelden beri süregelen
Tüm o yoksunluklar
Yetinmek ve olabildiğince kanaatkâr.
Neye yetebildi ki şu aciz kulun
Şükürsüz tüm o yalanların
Menzilinde, hedefinde
Uzağında belki de çok yakınında.
Rağbet gören aç egoların
Tadı kaçmadan yaşamak
Elden geldiğince
Çoğu zaman münzevi
Tüm o göreceli hayatların nezdinde.
Zamanın türevi her yeni gün
Sona yaklaşırken günbegün
İnkârı mümkün mü ki şu ahir ömrün
Zaman zaman yoldaşım olsa da biteviye hüzün.
5.0
100% (12)