ZAMAN VE İMAN
Oldum olası sevemedim suretsiz yalanları
Hanidir mecbur kılındığın İstediğin kadar sığdırsan da Bin bir kılıfa. Yâd et istersen İstediğin kadar diren Elbet meyledeceksin gerçeğe Kusursa aradığın Önce peşkeş ruhunu asalete. Bir sus ve bin dinle. Bin düşün bir söyle. Gerisi uzun bir masal Mademki baş koydun bu yola Kalan onca teferruat Ve her şey saklı Yaratan’ın nezdinde. Kula kulluk ise tek çare Yaşarım inimde. Yalan ise sığınak Islatsın o bitimsiz sağanak. Yergi ya da yargı Kimsin ki varacaksın hükme. Desturun ne ihanet ne de nefret Yönün kıble Sadece sabret. Meramın ne ise Dile Tanrı’dan Elbet erecek acılar nihayete. Yokuş aşağı kaysan da Tutunduğun dal kopsa da Sanma ki yalnızsın Sanma ki kimsesiz Bil ki tüm maskelerin altındadır O gerçek yüz. Yüz kere de olsa Ve sonsuz sansan da Görmez misin Yolun tam da ortasındasın. Başı var mıydı da gelindi sona Son dediğin her sefer Kanarken yaran Zaman ve iman olmadı mı ilacı. Ne isyan ne yalan Sevendir en mutlu insan. |
Özlem Demirkaya &*.*&
ŞİİRİN SİHİRİ tarafından 1/9/2015 4:00:00 PM zamanında düzenlenmiştir.
ŞİİRİN SİHİRİ tarafından 1/9/2015 4:00:33 PM zamanında düzenlenmiştir.