EVLAT
Adınla yaşa Rodin,muzurum
Gözlerim buğulandı , Heyecandan olsa gerek Bir nefes ola bileminin arefesindeyiz işte Mahzumluğun ,sevgin ve kokun adınla Biraz da olsa Munzur!a hasretimi hafiflettin İyi ki doğdun be evlat Rüzgar savurdu beni buralara Son derece yıprattı beni Güneş başımın üstüne boşa doğmuş Kabullenemiyorum ama Adın ile göçerliği katladın göz bebeklerim İyi ki doğdun be evlat Gecenin koynunda hafif bir esinti Beyaza, pembeye düş olur Yaslı bir ağıtta yüreğimin dalında Üşüyen sadece evren Sen sol yanım kadar sıcağımsın İyi ki doğdun be evlat Yakında belki yavaşça mazime dönerim Adın haykırmak istiyorum Ama kendimi tutmam gerek Süslediğin bu ayazlı kış bahçemde Dede torun sevgisinde büyür umutlarım Galiba yalnız değiliz darı dünyada Hoş geldin rodin Munzur İyi ki doğdun be evlat Yusuf korkmaz (kizilkale) |