SUSTUMFırtınaların geçtiği yerlerde Yine derin düşüncelere tutunmuştum Beynimde boy veriyorum sızlayıp duran yaralarıma Bir başınayım umut diye sakladığım gönül dağına Sesim bana yüceyken Beni de susturdun bak Kayıp oldu çoktan geleceğim geçmişi habersiz sırtıma almışım Yüküm ağır ağır ilerliyorum Hangi tarafa dönsem kin ve nefret yaslanacak Bir dağ sığınacak bir maviliklerime Her çığlığım boğazımda düğümleniyor Beni de susturdun bak Divane dolaşır dururum kurumuş dere yataklarından Avuçlarımda umut kırıkları gökyüzü toz sis içinde Çıplak durur ateştir bedenim Tenhalar mekânım yürüyorum uğruna kimsesizliğime Cümle şiire unutkanım Beni de susturdun bak Baktığım suyun aynasındayım Kırılıyorum hayalin kayıyor elimde avucumdan Gideceğim yer benden habersiz baktığım Yerde sureti mi arıyorum Soğuk rüzgâr uğultusu sarıyor yine bedenimi Çığlık hikâyelerimin kahramanı senken Beni de susturdun bak Değer kıymet nimet kum saatine benzere Sanki misafir evrene Sanki toprak zehre bulandı Yine iki gözüm dudağımı çatlatan susuzluğum idin Bir mecnun rüyası verip elime Beni de susturdun bak Sustum! Sustum! Sustum!... Yusuf korkmaz 10.01 2021 Mersin Tarsus |
saygılarımla