LORİN
Lorin
Şimdi kainat soluklanır içimde Gögün gögüsünde mahzun bir çığlık Evlatlığın kutsalığını fısıldar Düşlermin yazılmamış dizelerine Doğuşunla duygularım ateşte semah döner Götürür beni yitik çocukluk zamanlarıma Güna aşırı uyanmamış Lorin lorin çığlıklarına Sevgile çağlayan lorin gülüşün Biliyorum Terk eylemez Aynı şafaklar gibi serpilip dal verişime Ruhumu ıslatan her yağmur sonrası ise Çöl ortasında susayışım uzaklaşır Şimdi tek hakikatım Lorin çığlığı ile sallanan umutlarım Çok kücüksün Yüreğim emanetin Bir tutma dersim bırakıyorum baş ucuna Rüzğar fısıldasın sevgimi kulaklarına Lorin lorin desin yeter.............. Yusuf korkmaz (kizilkale) |
kaleminiz varolsun kardeşim saygılarımla
zaralıcan