Tanıdığım bir bilge vardı;
Iyi şiirleri içine,
Kötü şiirleri dışına atardı.
Birgün sordum kendisine, sesimin virajını değiştirip;
-bir bütüne ait isek nedir bu çektiğimiz yalnızlık?
(Suratını ekşitti, bakışlarını yere dikti)
-bütün, yalnızlığa olan hasreti kamçılar
Yakalarsan eğer sarılırsın,
kaçırırsan için küf tutuncaya kadar ağlarsın.
Bir gün gelir seversin (!)
En uzun gece neymiş o zaman anlarsın.
O gün anladım,
Senden ayrı kaldıktan sonra
diğer hüzünlerin hiçbir anlamı kalmadı.
Ve öyle ki:
Bir barbar günlerce kapımda ağladı.

Dünya adaleti sorgulayacak kıvamda değil
Sırça Köşkü şehre dönük bakmıyor
Şu sırtımda biriken kalıplı yük,
Heyecanım kursağımdan geçmiyor.
Kime sorsam yakınlığını,
Suratıma tükürüyor uzaklığını.
çoktan terkettim
kapından geçmeyen sokakları.