maksimum
Gün doğdu kıt kanaat,
Ağlarsan çiğnenir kural Bir şarkı bestesi olur gözlerin İlhamı getirmez peri, bulur elleriyle kalbini. rasyonel tartışmalar komşunun kapısında duyulan Elit bir kesim şehri savuran Ders verir çocukların gözlerinden bakan hayat. Gece kalp duvarima çarpar sesinin ılık tonu Ölüm ki doldurur boşluğu. Realist yönlerini bastırıyor insan Öyle ki: Kaldığı yerden devam etmiyor manzara Nerde bütünlük, nerde o eski neşemiz Nerede ertelendik, objektif baksana. Tamirsiz ve tanıksız uzunca bir yol Ufak tefek ve acılı bir yolcu Görmeden özleriz, Cahilken severiz Bir insan kalbine sığarken bile maksimum benciliz. |