Ellerim Hüzzam / Gözlerim EylülGözlerimden akar yaralı zemheri Sevgisiz kanamalara rehin Yüreğimi dağlayan gecelerim Ölüme yakın yüreğim Bütün mevsimler güz Solgun… Rüzgarın uğultularına sardım Sevgime uzak şehrini Düşlerime uyu/yordun Hiç yok yere vuruyordun Susku kadar inceydi umutlarım Yorgun… Yalnızlığa emanet yüreğinle Açtır güllerimin gamzesini Söz ver sol yanına Kitap aralarında kuruttuğun Şiirlerimin güllerine Dokun… Sor beni düşlerin gözyaşlarına Karıştır terinin tuzuna Ellerini kenetle kuru yapraklarıma Bırak güzü sonbaharı sevdiğim Sensin gözlerimdeki tek mevsim Vurgun… Kıyamam ki ben sana… Damla damla sızılarımda Gözlerim Eylül… Matemim gül… Ellerim hüzzam… Dokunma… Yaşat sadece Yüreğinin bir kenarında. Şubat 2008 Ayşegül TEZCAN |
Şiiriniz biraz hüzün yüklü ama oldukça içli ve özlü söylenmiş.
İfadeleriniz tatlı su berraklığında haz verdi bize...
Fakat duygularınız kanlı gözyaşlarınız gibi bulanık. Güneşin batışıyla yas tutan ufuklar gibi.
Duru ve billur gibi bir söyleyişiniz var.
her şiirde bir ideal şulesinin parlaması ve insanı belirsizlik ikliminde boğmaması,
tabiatı, toplumu bu ideal ışığında değerlendirip mısralardan huzur ve mutluluk damlaması..
bu duru ve içten söyleyişe güzide bir örnektir.
Damla damla sızılarımda
Gözlerim Eylül…
Matemim gül…
Ellerim hüzzam…
Dokunma…
Yaşat sadece
Yüreğinin bir kenarında.
Şiirinizin en vurucu kısmı bu son kısım olmuş..
Yaşat sadece Yüreğinin bir kenarında. derken.. mutluluk için çok küçük bir şeye bile razı olmayı anlatmak istemişiniz gibi geldi bana..
Duygularınızı rengarenk dantelalar gibi örmeniz temennisiyle...
selam ve sevgilerle..