LİSANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil. Ne zaman bilmem, sen yeter ki o kapıda durmayı bil.
_ Yolunumu kaybettin küçük hanım ?
Hazır mısın kalbinin sesine ? _ Nemünasebet..! Ben buraları avcumun içi gibi bilirim… _Yakup kadar ağlamadan, Yusufa kavuşulmuyor.. Madem öyle.. Şimdi söyle bana evlat ! Kalbindeki kim ? _Lisanını bilmiyorum kalbimin, Bu ara aynı dili konuşmuyoruz.. Tıpkı dilini bilmediğim bir ülke gibi, Su gibi, Son vapur saati gibi, Kalbim beni kendisiyle terk etti.. İçimi, içiyle terk etti.. Oysa gözü düşmüştü, içimdekilere Hem göz göze gelmemek neyi ispat eder ki ? Kalbin sevmediğini mi ? 11/12/2014 |