Seccâde...
Eyy hayat;
çekip çekip durma beni yüreğimden kanatma ağlatma sızlatma avaz avaz susturma koparma narçiçeklerimi batırma dikenlerini gülün dururken zaten canım burnumda gidenler sızlatıyor biteviye burun direklerimi bulutlu havadan farksız göz kapaklarım zembereği sonuna kadar sıkılı kirpiklerimin bir atsa ne yaş kalacak nede ahh aklımızda izi kaldı yüreğimizde sevgisi kulağımızdan giren çıkmadı öbüründen üç öğün yemek yerine acı beş vakit aşk kırardı dizlerini seccadeye öperdi o tertemiz alnından ellerini açtığında Veduda pıt pıt dudaklarından dökülürdü dua yattığın gibi kalkardın yatağından ben bu kadar ahsız sızısız uyuyan görmedim daha güzel rüyalar görürdün demezdin esrik bir halce edep tepeden tırnağa Allahın selamını vermeden başlamazdın konuşmağa hep merhabayla girerdin söze çook sonraları öğrendim ki benden sana zarar gelmez demekmiş varlığıma sebep insan nasıl özledim seni bir bilsen sadece sen bil sen birde alnını öpen seccâden ... Yunus Ça |
selam ve dua ile