Bir Haber Bekler Gibi
şapkalı ve siyahım
neden böyleyim bilmiyorum bir kapı duruyor ileride ileride bir yol bugünü yarını ve ötesini bir haber bekler gibi kuşlar zamanı içip dalgalanıyor yer göğe değmez sanıyorum baktıkça uzaklara öpülen çizgi doğuruyor ölü bir sevinci omuzları taşan taşımaktan gurur duyduğum sevdam vadi sesleriyle boyanmış özgürlüğün devam eden yankılarıdır gülümseyişi onun için koparmadım kendimi aşktan ela ile bakışır bir sevgi ki ellerini saklar içimde durağan dört mevsim istesem bir bahar vermez bulut yüklü dağlarıma anlatılır mı bilmiyorum suların beyaz sesi sana geldim seninim hadi boğ karanlığın koyu düşüncesini yosunlardan sarkan zehirli yeşil doyursun beni ölümle. |
Şiirdeki ölüm teması gitse,
şiir aydınlanacak..
tebrikler,
beğeniyle okudum,
selâmlar..