Gel de bu şiirin eteklerine dökme tüm taşlarını!.. Gel de tut içinde kıvrım kıvrım kıvranan suskuarını!.. Bazen çok fena kanatıyor hüzün hele ki yalnızlığın gölgesinde seyrediyorsa... Burda olduğu gibi... "hiç gitmediğim bir yol var şimdi sensizliğe doğru...." diyorsun ya hani, çok düşündüm bu yola çıkılmalı mı gerçekten, yani o denli mi çıkmazda duygular, o denli mi vazgeçildi sevdadan?.. Onsuzluğa çıkan tüm yolları yakıp yıkmak, o yolları yok etmek mümkünse hiç bilet alınmamalı, hiç o yolculuğa niyet dahi edilmemeli bence... Öyle bir yolun varlığının bilinmesi dahi o yolun birgün kullanılma ihtimalini düşündürüyor çünkü... Ah, ben yine düş kuruyorum galiba!.. Hangi aşk o yoldan geçmeden "aşk"laştı ki!..

* bazen bir avuç yalnızlık sığmaz yüreğe, bazen bir avuç yalnızlık kördüğüm olur geceye, bakma sen bir avuç dediğime , kalbim de bir avuç ama ben sığdıramıyorum göğsüme...hadi sevgili uzat ellerini , ya gecemin yalnızlığını yak , ya da bu yüreği at denizlere *

Sevdiğini içine sığdıramazsın ya hani, her an göğüs kafesini parçalayıp kaçacakmış, taşacakmış gibi olur ya duyguların sevdiğine doğru, işte aşkın en tatlı hali o sanırım...

Çok güzel ifade etmişsin duygularını, kendimi bulduğum bir şiirdi, yüreğin aşka doysun canım, sevgilerimle...