DEDİLER
Vardım yaylasına kurdum çadırı
Telli suna burdan göçtü dediler Yığıldım yerlere çöktüm oturdum Havalandı göğe uçtu dediler Dönemem virane yerim yurduma Dönüp de bakamam daha ardıma Yükledim hasretim gene sırtıma Ömür bitti vaktin geçti dediler Yine düştüm yola dizdim göçümü Bilemedim kusurumu suçumu Bitmeden doldurur hasret içimi Ayrılık şerbetin içti dediler Dağlarda ovada dolandım durdum Ağaca kuşlara hep seni sordum Bu canı bedeni boşa mı yordum Döküldü yaşların saçtı dediler Dedesultan dertten iflahın kesik Ünlesen de çıkmaz avazın kısık Kaldın böyle naçar hep ezik pusuk Azrail kolların açtı dediler |