CERENİM
Akşam üstü hüzün çöker içime
Kırılır bellerim boynum bükülür Üşürüm ayazda gece yarısı Tutulur dillerim yaşlar dökülür Bre felek senle yarışamadım Damlayıp sellere karışamadım Bir tek muradıma erişemedim Kepir toprağıma otlar ekilir Neredesin nazlı ala cerenim Neredesin canıma can verenim Neredesin eşim dostum yarenim Çöker duvarlarım taşlar yıkılır Tutuşup el ele gezemedik ki Karışıp yellere tozamadık ki Batası töreyi bozamadık ki Yüreğim yaralı ciğer sökülür Dağlarda yaylada ceren geyikler Ağardı saçlarım sakal bıyıklar Dedesultan her dem seni sayıklar Tükenir nefesim canım çekilir |