bilinmeyenli denklem
Can olmazdan öncesi misali
bir yıldırım gibi doğum sancısı düşsün haykırışlarıma ruhumdan dökülürken terler boncuk boncuk ilk koparılış can damarından küf kokan hayatın köklerine asılı kalmak için mi.? zoruma gidiyor aldığım nefes genzim yanıyor.! kereler kere çarpılmak hayatın aritmetiğinde bilinmeyeni aramak nafile özüm haykırışların yankısına yaslanmış sessiz ve derin saklanırken işte benim diyecek cesaretim anne rahminde saklı.. şimdi tam sırası gibi pısırık yağmur ıslatsın ruhumu kararlar ivedi telaş içinde hazır koparılmışken kişiliğim dalından susmanın her aşaması girdiğim zararlara isyan . kader altında olmayan imzamın reddine hüküm ..! yaşamda geçen zamanla cezam hafifler mi..? bir bilsem ! bakışların her biri pranga saklandığım yere müptela olmuşsa bedenim, korkaklığım mı, cesaretimden korkmam mı beni durduran. bir bilinmeyenli denklemin bilinen tek tarafıyım anne rahminden süregelen. hiçliğin koynundan koparılmışlığım zoruma gidiyor küf kokan hayatın teneffüsünde. bir veda değil sitemkar bakışlarım. ardım sıra dizilmiş gölgelere son defa diklenmek istiyorum karanlıklarda, hiçliğin koynuna dönmeden önce. bir bilinmeyenli denklemin bilinen tarafıyım. bilinsin istiyorum belki de |