VAR'la YOK arası bir şiir
Gözlerin suyu beline kadar çekilmiş bir denizdi.
Martılardan çıt yok, Bir birine taşınmış çığlıklar. İfrit bir zaman kesiti, Derin bir jilet kesiği, Kabuk tutmuş bulutlar, Aya diş biliyor baksana. Ah kadınlar, Annem dahil. Dilimle ağzından çıkan sözcüklerin altını çizerken, Acılardan yaptığım çelengi bırakıyorum aşkın anıtına. Hadi yarı sevgilim ol, Yarı annem, Biraz Romeo ol, Biraz juliet Biraz babam ol, Alkol üfle yüzüme, Tokatla beni, kendine gelsin şiir. Kırılsın piyanomun dişleri. Kırılsın kalemin ucu. Ölsün şair. Bunu havai fişeklerle kutlayalım, Taziye evine dönsün aşk, Daya ağzını kulaklarıma, Son ezanı üfle var gücünle, Bir telkin buyur ki, Tanrı’ya sath-ı müdafaa. Y/etmişime geçmişime küfür et. Eline bir levye al, Aç göğsümün kafesini, Tanımla aşkını, Bir isim bulalım bize, Mesela sen Var’la ol, Ben Yok’la, Varla yok arasında gidip gelsin her şey. Ah Var’la diye başlasın şiirler, Var’lığına armağan olsun kötürüm türküler. nÖBETÇİ_pİYANİST |
Şiir başlığıyla tezat
Çok şiir
Çok anlam