gurbeti ben yaşadım
Yârim senin yüzünden her şeyi silip
Ağlayarak gurbeti hep ben yaşadım Doğduğum toprakları arkamda koyup Sızlayarak gurbeti hep ben yaşadım Anılar hatıralar bir bir silindi Hasret ateşiyle yüreğim delindi Bütün yaşananlar maziye gömüldü Kahrolarak gurbeti hep ben yaşadım Yâri ellerle görmeye dayanamam Senden ayrı yaşamaya katlanamam Sen unutsan da ben asla unutamam Haykırarak gurbeti hep ben yaşadım Aradan yıllar geçti dönemem artık Saç sakal karma karışık üst baş yırtık Hasretin korlarına böyle alıştık Yanarak gurbeti hep ben yaşadım Ana baba cenazesine gitmeden Bacı kardeşe baş sağlığı vermeden Taziye evinde de boyun bükmeden Ağlayarak gurbeti hep ben yaşadım Ne evim oldu ne de sıcak bir yuvam Bir çınarım da yok altına sığınam Ömrümde geçti hangi dala tutunam Kahrolarak gurbeti hep ben yaşadım Durup dinlenmeye bulamadım mekan Menzilsiz yolcu oldum her sokak bir han Toprak yataktır bana bulutlar yorgan Titreyerek gurbeti hep ben yaşadım Ömür bitti ölürüm hep azar azar Kimsesizler yurdunda elbet bir mezar Mezarımı da birisi illa kazar Tükenerek gurbeti hep ben yaşadım |