Buruk Şehir
Bir zincir ne kadar bağlayabilir bir kalbi
Ne kadar ayrılık kokabilir Kaç aşkı aynı anda bitirebilir Bir sonbahar Hayaller yükseklerde süzülüyor Gündüzün kahkahalarına gecenin gözyaşları düşerken Ve ağlıyor bir çocuk Gözleri kelepçeli Tutuklu kalmış kabuslarda düşleri En sıcak günün, kimsesizliğinde Üşümüş elleri Öyle bir şehir ki Biraz terkedilmiş bir sokaktan Birazda erimiş bir çikolatanın burukluğundan Gözyaşı çalmış Sade ve bembeyaz bir özlem duymuş Yitip giden sevdalara Sözler kilitli kalmış, soğuk kalplerin ışıltısında Noktalar bile tükenmiş Bitemiyor kanserli cümleler Ulaşamıyor ki insana |