AŞKLA BOYUN EĞMEK
Aşka boyun eğmek.
Saklı köşkün ücra köşelrinde, Karanlık düşlerin korkulu deminde Aşka boyun eğmek... Aşka boyun eğmek. Sancılı uykular, oyalayan rüyalar... Terkedilme korkusu taşıyan bir yürekle Aşka boyun eğmek. İçinin meyusiyet perdelerini aralayan, Küçük bir çocuğun nazlı sesiyle "Umut var keder yok" diyerek Aşka boyun eğmek Umudu avuçlarının ayasın da biriktiren Ve her gece hece hece Duaya durmuş bir yürekle Aşka boyun eğmek. Aşka boyun eğmek Sonbaharın kışa boyun eğmesi... Kışın bahara kucak açması gibi AŞKLA boyun eğmek. Kitap gibi okuduğu diyara, "Oku" emrini veren Yar’a Yani, adı aşk olana. AŞKLA boyun eğmek Hiç bilmediğim bir dille geliyorum sana... aşk kokulu şehrin de sızlayan umutlarımla... Kucak açarmısın bana? Salise Erol. |