Avuçlarımda birikmiş
Senden ve sen olmaktan sıyrılmış hayaller
Görüntüler sisli ve bulanık
Sensizlik hiç bu kadar sallantılı olmamıştı
Belki diyorum belki
Geleceğin o esrarlı caddelerinde karşılaşırız bir gün
Sonra aynı üzüntü kaplıyor içimi
Zaman bekçisi emekli olmuş
Saniyeler geçmiyor

Ne zaman adını söylesem, haykırsam
Nazik bir notanın eşliğinde dansa davet etsem seni
Kelimeler önce duvara çarpıyor
Sonra kıyıya vurmuş umutlardan dolu bir gemi edasıyla
Yüzüme vuruyor
Göz yaşlarımda tükenmiş
Çektiğim bütün acılar içimde infilak ediyor

Yasaklı kelimeler sokağındayım
Ve sen benim en yasak kelimemsin
Adını söylemek suçunun cezası idam
Seni sevince anladım ki sevgili
İnsana ölümün en güzeli
Sevdiğinden geliyor

Yokluğundandır bilirim
Bedenime zincirlenmiş sayısız diken
Diken kadarda yaram var
Ama şunu da iyi bilirim
Ne kadar diken varsa o kadar gül
Güllerde de beni hayata bağlayan
Sana dair hatıralar var