İNSAN DEDiĞiN!
Kim demiş zayıftır, âcizdir beşer?
Günâhı hiç yoktan var eder insan! Bilir ki bu demde cürme tövbe şer Yüz çevirir Hakk’tan, kâr eder insan! Mutmâin kalb ile sonsuz gücünden Dost seçer kendine münkir içinden Nefsine pay verip her sevincinden Hayırdan imtinâ, ar eder insan. Haslet pazarından alıp benliği Özenle büyütür kini, hinliği Kibire mâl edip tüm zenginliği Dünyayı hevâya dar eder insan. Az bir beceri mi "gönüller yıkmak, Ömrü hebâ edip, ölüp ayıkmak?" Dil başına buyruk, her hece tokmak Selâmı sohbeti kir eder insan. Meziyet yükleyip maddede güce Aldırmaz ne demiş Kur’anda Yüce Ha gündüz güneşi, ha zifir, gece Ak ile karayı bir eder insan. Bir Benî Adem ki zaferden emîn Emrine âmâde bu rûy-i zemin! Pas tutar tövbeler, boşadır yemin Hesabı kendine zor eder insan. Feverân etse de her bir âzâsı Mezardan öteye uymaz yasası Çok söze ne gerek; sözün kısası; Şeytanı gönlüne yâr eder insan. "Heyhât! Bir düşünse, ar eder insan!" Mecit AKTÜRK Berlin, 26.11.2014 DOST KALEMDEN iNCiLER; Bir damla su iken unutur aslı Bitmeyecek sanır üç günlük faslı Kahi gün neşeli kahi gün yaslı Ahiret yurdunu nâr eder insan.........BURUK VEDA ***TEŞEKKÜRLER...*** |
Hicretin 151. yılında vefat eden "Abdullah bin avaf" derki; hayatımda hiç kimseyle alay etmedim...Çünkü hep kendi nefsimle meşgul oluyorum...
Bir gün annesi onu çağırmıştı; Abdullah bin avaf, annesine yüksek sesle cevap verir.Ve ardından sesinin yüksek çıktığını farkedip çok üzülmüştü bu kendini rahatsız ediyordu...O yüzden yüksek sesine kefaret olsun diye iki kölenin bedelini ödeyip onları azad etti...
Anne ve babası yemek yerken onların yemek yediği kaptan bir lokma almazdı; korkarım aldığım lokmada onların gözü kalırda, bende farkına varmadan alıp yiyebilirim derdi...Bu kadar ince düşünürdü Abdullah bin avaf...
Hatta kendine ait olan evleri müslümanlara sebil etmişti ...Oturanlardan kira almazdı...
Hayırda yarışmak diye birşey vardı eskiden...Ama dedim ya şimdi çok az maalesef... Şimdiki zaman ise adeta kötülükte, şerde yarışır bir haldeyiz....
Fudayl b. ıyaz derdi ki; "ben riyakarım" diye yemin etmemi, "ben riyakar değilim" diye yemin etmemden daha doğru buluyorum...
Çünkü o da biliyor ki, insanda yalan, riya, haset, kibir, koğuculuk, münafıklık mevcuttur...Ve nefsi bunlardan arındırmak zor meseledir...Sadakat ve samimiyet gerek... İnsan şu iki hali tam olarak yaparsa diğer bir halleride düzelmiş olur...Bunların biri namaz diğeri diline sahip olmaktır...İşte bu iki hal diğer kötü huylarıda düzeltir....
Velhasılı kelam, Musa da, firavunda insanın içindedir...Hangisini istersen onunla olursun.... Ama genelde firavunu tercih ediyoruz....Şiirin ismi gibi işte "İnsan dediğin" .......
Selamlar saygılar üstadım....