Müebbet Şiir... Şerh düşür kağıda italik yazınla zarfı kapat, mazrufa üfle nefesinden niyazınla üvercinkadan kanatlar tak sal gökyüzüne esrik bakışlar göm gülümseyen gamzene . Kof cevizlere bakma içide boştur kekremsi tatlara merak salma, tadı mayhoştur marifet bu ya kimi kabuğu görür baktığında kimi içini baktığının, en arifi tadandır oysa . Kışı yaşıyorsun diye gelmeyecek sanma baharı vurulduğun her kurşunla ölmezsin korkma her düşen yağmur inci olsaydı eğer yılanlara zehir kalmazdı doğru buysa . Yanarım hemde ne yanarım donarken donarım hemde ne donarım yanarken acıkırım zilzurna adam akıllı doyarken doyarım tıka basa midemi kurtlar soyarken . Hüküm verildi ifademe başvuruyor hakim muhakeme başladı balagatta vicdanım -’’Yaz kızım sanığın müebbetine’’ kalem kırıldı,gönül darıldı,sona varıldı şerh düşüldü italik bir mezar taşıyla kabir toprağına müebbet yazıldı. ... Yunus Ça |