MAVİYE...
Mutluluğun bir rengi olsa mavi olurdu,
Deniz gibi gökyüzü gibi uçsuz bucaksız’ Umutlarımızı adadığımız insanlarda mavi olmalı Kirpik uçlarına kadar mavi Mavi şiirler yazdırmalı insana Bakınca masmavi hissetmelisin Sarılınca maviyi çekmelisin ciğerlerine Bir zaman, Mavi bir şiire ses vermelisin onunla avaz avaz Mavi kalmalıyız Maviyi bulmalıyız her renkte... Sonra pembeyle karışır eflatun oluruz... Birlikte gülünce turkuaz... Beyaza aşık olup gökyüzü oluruz birlikte... Herşey senle mavi biraz... Susunca buz mavisi olmalı suskunluğumuz Sonra buzları mavi bir güneş eritmeli Dediği gibi şairin Mavi huydur bende... Maviliğine daldığımdan beri... Huysuzluk vakti değil Gülmeliyiz biraz gerçi sen varken gece bile mavi biraz... Bazen de mavi sen biraz... (hzl) |
Zaten bogaz da hayat gibi degilmiydi biraz girdaplı biraz da akıntısı tersti, sanki hepsi bu şiir gibiydi.....