Faili Meçhul
Penceremin önünde, hüzün kokan o rüzgar.
Durmadan vurur cama. An be an beni yoklar. Açsam yok olacağım. Hüzün kokan rüzgarla. Açmasam boğulacağım. Sırdaş... ruhsuz duvarla. Ya hüznü kovacağım, bu gece penceremden. Ya da bir yol göster kaçayım bu şehirden. Korkak desinler bana, ya da faili meçhul. Yalnız ölmeliyim ben. Al aşkı ellerimden. Hüzünle inat olmaz. Bilirim o kazanır. Dizeler parmak izlerin. Görenler şiir sanır. Bir hüzün başucumda. Kilitli avuçlarım. Dört bir yana dağılmış, çalınan umutlarım. Korkak desinler bana, ya da faili meçhul. Görenler oracıkta korkumdan öldüm sanır. Cesedimi yalnızca başka bir şair tanır. Ardımda birkaç da küflü anım kalır. Failim meçhul değil. Bütün şairler tanır. (hazal) |