Temelli
Toroslar’dan vakur endamı, boyu
Aklımı peşinden sürür temelli Aratmaz gözleri düğünü, toyu Gönlümü gönlüne kürür temelli Eser kalır sanma bahçede bağda Kurur şıvgınları donda kırağda Dünya ile yaşıt buzlardan dağ da Güneşi görünce erir temelli Cemrelenen yerler coşar uyanır Yeryüzü rengarenk dona boyanır Sızılarken çamlar can mı dayanır Dağlar düşlerimi bürür temelli Hancının hanında kalanlar gider Gönül sarayına handan hükmeder Canlar cananını baş tacı eder Muallakta kalan çürür temelli Güzelin hasını gönüller bilir Ve lakin binde bir dengini bulur Sanmayın yazılan mahfuzda kalır Kullar kazasını görür temelli Lâ havle çekerek dişini sıksa Üzülse köşede boynunu bükse Nemli kirpikleri kaşlara yıksa Delibal dünyadan yürür temelli |