KİMSEYE KIRGIN DEĞİLİM
Ben yalan dünyanın kuş yemi
Artık... Kimseye kırgın değilim Beni üzüp çocuk görenlere bile Hatta misafir olduğum hayata bile Eğlence diye gönlüme girene bile Sonra bana zaman ver deyip oyalayıp gidene bile Kırgın değilim Çektim ellerimi hayatın karanlık mahzeninden Sildim silindim eski defterleri kapattım Kendimi yalnızlığın derin uykusuna bıraktım Kırık parçalarımı da toparladım Gök yüzünün maviliğine kanat çırparak Gözlerimde gözlerinin izlerini silerek Kırgın değilim Yürekli gözüken yüreksiz Ayağıma çarpan çakış taşı ve Sen Aynalarla yüzleş görmek istediğin gibiyim Yaptıklarınla övün azda ilave ederek Dalgalarını bayram ilan et .düğün yap kendine Yaşamayıp, yaşadım deyip birde sergi aç kendine Kır kalbimi kırabildiğin kadar Kırgın değilim Kal Günahlarınla, sevaplarınla Kırdığın kalp bil ki kendi kalbin Yanağına süzülen yaş bil ki kendi göz yaşın Gecelere sığınmacı olurken çoklu yastığın Aslınsa tek kişilik yalnızlığın Yarım kaldığın bir sonbahar günü Yaprak olup toprağa yavaşça süzüldüğün an Dokun kalbine , Ben affettim seni , Hatta bende derin izler bırakanları bile Bilemem Rabbim affeder mi ? Yaptıklarını !!!! |