CANIM BİR KERE YANSAYDI / ANNE
Benim Annem
çocuk yaşta evlenip Çilekeş yaşamı Yaşadıklarıyla öğrenirken Olmuştu Osmanlı kadını Benim annem acılıydı Benim annem yokluktan gelmişti Bölündük Param parça olduk parçalara dağıldık Ya şimdi Bekler çam kenarında evlatlarını Ya /onlar Aramaz sormazlar üstüne birde hakaret etseler de Yürüyemeyen Annem doğrulmak ,gitmek isterdi evlatlarına Keşke dedim çocukluğumda ki gibi Hiç tanımasaydım hiç bilmeseydim Yalınayak memleketini terk eden Yaşadığın karanlık geçmişini öğrenmeseydim Annem sen bir güne sığacak sultan değilsin Sen benim her günümün aklımdan çıkmayan Sabahın, gecenin , rüyalarımın Hayalimin meyve veren cennetisin Yaşadıklarına canım yanarken Her gün bedenimin bir parçası sabaha hasta Uyanıyor .. Eriyorum /tükenmişlik sendromu yaşıyorum Annem affet beni affet Sana olan sevgimin Ne saati ,ne zamanı, ne dakikası Yüreğime sığan kocaman sevgin varken Sevilmek için sevgine geç kalmış büyüdüm Fatma SULTAN Çocukluğumdaki gibi Sonradan tanıyıp iki kez ağlayacağıma Keşke hiç tanımayıp Anne resmi çizip Bir kere Ağlasaydım Canım bir kere yansaydı Şiirime uğur böceğini layık gören edebiyat defteri yönetimine teşekkür ederim |