İÇİMDEN GELMEDİ YAZMAK
Güneş ışıkları odamda, yeni bir gün
Hiç bir şey gelmiyor içimden Yataktan kalmak gelmiyor Dışarıya bakıyorum, sabahın ilk saatlerinde En masum görüntüler, çocuklar onları izliyorum Birkaç ağaç, yeşil bir yer görsem Belki; biraz nefes alıp rahatlaya cam Her yer betonlaşmış Karşıda bir inşaat daha yükselmekte Hâlbuki çok değil, geçen ay Orda tek başına bir ağaç vardı Yaz aylarında, boş arsada çocuklar top koşturur Oyun bitince, gölgesine sığınırlardı Uzaktan sanki çocukları kucaklamış intibası verirdi Meyvelerini nasılda cömertçe dağıtırdı Bugün içimden hiçbir şey yazmak gelmiyor Geçen gün, yan komşumuz yaşlı teyzemiz Apar topar hastahaneye kaldırdılar Kimse si yok, tek yaşar Öğrendik ki, açlık, gıdasızlık yatağa düşürmüş Hastalanmış gül yüzlü teyze İnsan komşusundan bir haber yaşarmı Biz Hz Muhammet sav mi görmedik Ama duyduk, komşuyu nasıl anlattığını Galiba siz bilmiyorsunuz, duymadınız? Anne benim içimden bugün bir şey gelmiyor Benim için, yaşlı teyzeme bir tas çorba yaparmısın? |