SİS
Kalmışken ortasında en adi kızıllığının gecenin,
Yanarken acı bir yürek gezintisi derinlerde, Ve donarken bir esaslı hayal, pencerenin tam ortasında, Bir sis takılır gözümün en acımasız örüntüsüne… Dalaşırken bu saatte, dışarının herhangi bir yerinde, Uluyan gecelerin sokak didişmeleri… Vurulur yine tek başına dolaşan gitmelerin… Ay vurur kaldırımlara, Göz kamaştırıcı bir parıltı şuracıkta, Ah! Yine kalan ben olurum kaybetmişlerin bu sokak ortasında… Ellerin, ellerindi son kez tutan bu kimsesiz kalp atışlarımın kuytusundan, Alıp atan cehennem ateşinin en yakıcı katmanına… Ve ellerindi, Beni sana, seni yalana bağlayan… Hamit TÜRKAN |