YETMEZ
İnsan olana kafidir başı secdeye gitmesi
Nedir seninde herkes den farklı olan şeyin Bırak dünya gidebildiği yere kadar gitsin Sen kendini yaşa yaşa ki özün bulsun seni. Kamil olana söz yetmez güneş söner gider Dil konuşur akıllar yetmez senden bitene Bit ki nice kanlar emer beslenir canlı kanıyla En küçük noktadan ayrılır hayat söz yetmez. Zamanın çaresizliği ni yaşarsın an yetmez Koşarsın durursun anlamanı bilmediğin Bir hayatın peşinden bedenin köle olurken Ruhun göçer gider köle olursun aklın yetmez. Yıldızlar döner durur başında anlamsızca El ayak çekilir aklın tutulur kalbin hissetmez Sen karanlığın izinden gitmeye çalışırken Ruhun aydınlıklara ulaşmıştır zikrin yetmez. Ufuk GÜNEY |
Bugün karşıma çıkan ilk şiirinizi kutlarım.
Selamlar...