eftelya

Koyup herşeyi bir yana
çekip ellerini hayatımdan
git
artık ne kaybedecek
ne de konuşacak bir şeyimiz kaldı
bütün sözler tükendi...

Gözlerini
ıstırabımı
hicranımı
seven yanımı
hayatımdan al git
sar git yüreğimdeki yarayı
say ki, hiç yaşamadık bu aşkı
sevişmedik geceler boyu
varsın bütün şiirler,
bütün şarkılar yarım kalsın
neyin varsa topla git

Git
mim koyup efkarıma
bir güvercin gibi
kanadımda taşırım ateşimi
bir mecnun gibi çölde de yaşarım
Leyla’ysa aşkım
yeterki,
düştüğüm yerden
vurmasın sırtımdan hayat


Zaten ben bu ihanet kokan dünyanın
bu yeryüzünün kara sevdalısıyım
iflah olmam
yüreğimi kimsesiz sevgilere bırak git
varsın tüm köşe başlarında yalnız kalayım
bütün elveda istasyonlarında ben ağlayayım
yüreğimdeki ağrıları al git

Alevler içinde tutuşan iksirler istiyorum artık
değilmi ki,
her aynaya baktığımda
niftrit asit ter döküyorum bardak bardak

Git
oklarını
duygu bahçemden topladıklarını
ve yüreğimden kopardıklarını bırak
koy bir yana sancılarımı
kelepçeni hayatıma vur git
vur git ihanet prangaları bu sevdaya

Bırak çözülsün dizlerimin bağı
hasret dilimin ucunda
suküt gibi naçar
susku gibi suküt kalsın

Bırak beni hayat,
aşkın oklarıyla vursun vuracaksa
tam orta yerinden kalbimin
sevda bahçelerinde gül toplarken
kışları bana bırakıp
alıp yanına tüm baharları
viran şehirler gibi gibi terkedip git beni.

Git
indir yükünü duygularımın
bir avuç ateş değil midir? aşk
gömülüp soluğuna hasretin
bırak yaksın kanatlarımı
varsın acıdan parça parça olsun yüreğim
açmasın bir daha hiç bir çiçek
bütün kuşlar terkedip gitsin bahçemi
al yanına tüm baharları
sonbaharda sarı bir yaprak gibi bırak git

Git
mevsimlere yazarım adını, sonbaharlara
bulutlara yazarım, yağmurlara, yalnızlıklara
bir veda sözcüğü düşer gibi uçurumdan
rüzgarlara saklayıp adını giderim ben de

Aslı yolunda Kerem meyli değil midir AŞK?