Bir dünyam olsun isterdim
kötülükleri kirli sularda boğulmuş
yalnız iyiliklerle yoğrulmuş
barışa uzatılmış elleri
dostluğa kanat çırpan güvercinleri
kardeşliğe meyve veren ağaçlarıyla...

bir işim olsun isterdim
sabah gidip, akşam döneydim
emeği anlımın teri, her lokması alın terim
sömürülmediğim
hakkımın yenilmediği
işçi diye hor görülmediğim...

bir çevrem olsun isterdim
yüzlerde sevgi okunan
lazı kürdü
almanı, türkü
hıristiyan, müslümanı
inananı, inanmayanı
bütün insanları dost
bütün insanları eş
zencisi beyazı, kadını erkeği
hepsi dost, hepsi kardeş...

bir eşim olsun isterdim
hüzünüyle hüzünlenip
neşesiyle güleceğim
beni en iyi anlayan
bir ömür seveceğim...

bir evim olsun isterdim
tek katlı çiçek bahçeli
küçük, barınabileceğim kadar
çocuklarımın gülüşleriyle dolup
bakışlarıyla aydınlanacak...

bir dünyam olsun isterdim
yağmurlar bulut
gönüllere umut dolsun
geceler yıldız
yıldızlar çiçek koksun
dünyanın bütün çocukları
okusun aydın olsun
düşmanlık nedir, kin nedir bilmesin
mutlu olsun

geçinip gideydim işte
ne zengin ne fakir
ne aç ne muhtaç
kendi yağımdan kavrulaydım

geçinip gideydim işte
herkesi seveydim
herkes de beni
kardeşçe
ve ben ben olaydım...

Nuri CAN

Bir ilk gençlik şiiri