(Tut Elimizden Bizi Yalnız bırakma)

Sessiz sedasız veda etmeden gidişin yok mu yaktı yüreğimizi
Ellerimde hala kabristandan aldığım toprak kokusu
Lal olmuş dillerimiz çaresiz sadece dualara amin deriz
İçimize akıtırız gözyaşlarımızı biz biliriz
Makbere uğurlasak da bedenini ruhun bizde vermeyiz…

Karabasanlar mesken tuttu yokluğunda soğuk gecelerimi
Ağlamak sızlamak da çare değilmiş silmez kimse gözlerimi
Ruhuna Fatihalar okusak hatimler yapsak getirir mi senigeri
Allahın takdiri ilahisi böyleymiş koparıp aldı bizden seni
Karanlık gecelerimde kimler avutur bu zavallı yüreğimi
Ardındakileri düşünme gönlün ve vicdanın rahat uyu ve uyan
Yolumuz yolundur şaşmayacağız inan, mekânın cennet olsun…

//Ben ağlamayacağım. Ağlamak yok... O gözyaşları/mız kabristana akıyor... Gönlüm razı olmaz gözyaşı içerisinde yatmasına.Mekanı cennet olsun//

En son gördüğümde “amca eve bırakayım dediğimde; Sağol evlat ben yürüyüşe çıktım" duyduğum son sözüydü… Nurlar içerisinde uyusun


Mustafa KARAAHMETOĞLU
03.11.2014

//Rabbım Yakınlarına Sabr-u İhsan Eylesin. Ruhuna 1 Fatiha, 11 İhlas Hediye Edelim...//