Seni Ben Yazarım Kadınım
söylesene güzel kadın şiir nasıldır bahçende
hangi gazeli okuyor rakipler sümbül mü diyorlar saçlarına gülden daha tatlı mı geliyor dudakların kim kokunu alıyor şimdi ? ben kadehsiz bir şiirle sarhoş ederken seni onlar şaraba boğarak senin ruhunu mu içiyorlar içsinler kadınım sen beni unuttun papatya gibiydin yâd ellerde biten gül oldun benimdin başkasının esiri oldun sana müstehaktır demeyeceğim ellerimle yazdığım bu şiiri adını söyleyerek kin nefret kusarak kirletmeyeceğim hatırama dokunma ! kirletme onu şiirse ben yazarım sana gayrılara bulaştırma heceleri saçlarından örülü kaderine melekler insin gökyüzüne nefesini bırak maviyi çek huzur bul sevdiğinle dudaklarına şiirim gelsin şarkılar başka bedenler başka sokaklar başka ama şiir aynıdır kadınım ve seni seven seni yazar sevmeyen basitçe seni yaşar.... |
papatya gibiydin
yâd ellerde biten gül oldun
benimdin
başkasının esiri oldun
sana müstehaktır demeyeceğim
ellerimle yazdığım bu şiiri adını söyleyerek
kin nefret kusarak kirletmeyeceğim..."
ve,sevgi buydu,yanımızda olmayana...asla kirletmeden adlarını...sadece gerçeği dillendirmek...
ne de garip kalmış bu nadide eser...bence şiir gibi şiir işte...aşka...vefaya...ve,asalete dair herşeyi barındırmış içeriğinde...
tebriklerim,seven bir yüreğin dobra avazlarını mısralara naif bir üslupla sarmalamadaki ustalığınızadır...selamlarımla...