Leyla'sını bulan mecnunun ayın boynuna astığı mavi ilmeğin şiiriCinnetin salonunda baş misafiriz Ben ve baş ağrısı solumun Kimseyi öldürmedik desek de inanmayın Cesetleri sakladık halının altına Kimse bilmezken itiraf güzeldir Görüntüsü sahte olsa da. Bana bir gülüş bağışlasın biri Kısırlaştırılmış küllerim soğumadan Bana bir renk bağışlayın Gökkuşağının organları çürüyüp kokmadan. Kaskatı ruhlar sarkıyor sığınağıma Ortalık erimiş bir can kokuyor Uyansam, uyansam diyorum ağıt bakışlı o sis, saatleri kemirirken Uyansam da yasını tutsam Aşınmış beyaz ellerim ah fırlatılmış ellerimin. Ölü bir ayın gözünden düştüm Eski dilde anlatın bana kimsesizliği yeni geldim bilmiyorum sizin dilinizi. Yarım kül. |
çok başarılıydı hak etmiş yerini
saygımla