10
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
2172
Okunma

Saçların perdesini at bir yana
Gül koy incinen kalbin ortasına
Yılların peşinden koşsan da
Yol yok geçiş yok ölümden öte köy yok
Sıralanmış kuyusu derin düşünceler
Ne bilsin haseti gülen gözler
Düğümlenen sevdanın düğümü çözülmeyen
Yen içinde kalan boş bir ilik gibi
Uzanmış güneşin eli dağ sırtlarına
Ne umut kaldı ne bir mana
Uyandım sabah çatlamış ekin toprakta
Baktım ki halâ umut bitmemiş
Bulutlar koşuyor akşam vakti
Yağmurlar yağdı ay ışığı bitti
Gidenler kalanı yanına çekti
Bazen kendi elleriyle arıyor insan ecelini
Hayatın avuçlarına iksirini koyduğu ölüm öpücüğü
Göçmen kuşların göç ettiği gökyüzü
Dünya alem gördü teleklerin rengini
Sarılar kapladı dört bir yanı irin gibi
Dört günlük yolu tuttum
Baktım seher vaktinde hilâl
Kardeş kardeş gidiyor Ay önde gün arkada
Kaçmış ayın yıldızları havadan
Kaldırımları eziyor insanoğlu sokakların
Yağmalanmış geceler
Dökülüyor dillerde heceler
Gelip geçiyor geceler
Zerre uykunun yok anası
Gün olur harman dövüyor
Gün olur buğday dövüyor iki taşın arasında
Gün olur başı iki elin arasında
Kırık gönüller baş ağrına
Dem vuruyor geçiyor ömür
Nerede o bağlar bahçeler
Bağ bozumunda budak kesimi
Hak yolunda çürüttük ömürleri
Gün geldi inlettik yeri göğü
Ölümden öte köy yok
Nurten Ak Aygen
27.10.2014
5.0
100% (21)