Günce-1
Dingin bir zeytin ağacı olabilirdim bahçede
Şımarık bir nar dalı Kan kırmızı gülün aylak tomurcuğu Minik bir karınca belki de Ne çok da mutlu olurdum inan Sığınırdım şu bir avuç toprağın kara,yalnız koynuna Dolanır dururdum aynı yörüngede Lakin bu hoyrat rüzgar Bu deli yağmur Bu arsız güneş Bu Bu şehirsizliğin huzurdan hüznü Seni taşımasaydı aklıma .... Saadet Yıldırım |
Mutlulukla küçülür hüzünler
Ve bazen acıyla bile mutlu olur yüzler !...
Acılar büyürken...Büyürken...
Bir fiskelik sevmeyle
Çiçekler gibi Açılıverirler birden
Hep kapalı duracak değil ya yelken...
Mutluluğu bulmuşken
Döversin acıları
Onca Acıdan sonra,
Üstüne biraz da mutluluk serpersen
Öyle bir güçlenirsin ki sen
Dev gibi görünür sana;
Küçücük bir tebessüm bile,
Yüreğine usul usul değerken...
İyi ki "Taşımış/seni/ aklına,
Bu şehrin huzurdan hüznü"
Hüzün artı huzur
İki duygu giderek dost olur
Ancak bir araya gelince onlar,
Mutluluk bu iki duygunun İçinde
Tabi ki kıymetli olur...
TEBRİKLER !!!...
Onatça tarafından 10/17/2014 12:16:21 AM zamanında düzenlenmiştir.