Ellerim-2
İlk fark ediş anı
Mıh gibi çakılı aklımda Koyu kırmızı Koyu siyah Belki koyu mavi Ellerim ne zaman değişmişti Düşündüm üzerine Çok düşündüm Hayattaki en mühim meselemmiş gibi Evirip çevirdim Çevirip evirdim Yazıp sildim Silip yeniden derledim Yok bilemedim Sanki ansızlıktım Öylece Birden değişmiştim Onlar değişmişti Gibiydim bir yerlerde İlk fark edişim tam üç yıl önceydi Renkli bir fotoğrafın görkeminde Onca kırmızı, Onca mavi Onca yeşil varken Solgun üzgün yorgun Sınır telleri gibi çizikti ve kırık Ellerim nasıl değişmişti Ellerim Ben değil gibiydi Sahi bu eller kimindi Yok Bilemedim Çok düşündüm O ince,o narin,o kemikli ve güleryüzlü ellerim Beni ne zaman terk etmişti O ilk fark ediş anı Hala mıh gibi çakılı o fotoğrafa bakışta Koyu kırmızı Koyu siyah Koyu mavi Sonra anladı kalbim Anladı aklım Ellerim değildi değişen sadece Ben miydim Giden geveze kuşlar Giden bademi kandıran ilkbaharlar Giden yaşama adanan gülüşler miydi Yok Hayır Giden nazlanıyor sandığım gençlik Ve kısacıkmış meğer Ömürdü |