Herkes özgürlükten bahsediyor sevdam
Eğer ki Özgürlük denilen bişey varsa
Benim özgürlüğüm sen olmalısın

Sensiz bu hayatta
Müebbet ceza almış
Bir mahkum gibi hissediyorum kendimi
Yahut
İdam cezasına çarptırılmış bir tutsak
Ve ya
Yetimhaneye bırakılmış kimsesiz bir çocuk

Dedim ya sevdam
Bu hayat bana sensiz haram
Yada
Sensiz bu hayata
Ben çok günahım
Yediğim ekmek
İçtiğim su
Boğazımdan geçmiyor sevdam
Sanki
Boğazıma bir düğüm atılmış
Ve
Alabildiğine kimsesizim

Herkes özgürlükten bahsediyor sevdam
Eğer ki Özgürlük denilen bişey varsa
Benim özgürlüğüm sen olmalısın

Hangi şehir de yaşıyorsun
Bilmiyorum sevdam
Hangi sokakları adımlıyorsun
Nasıl bir gök altındasın
Hangi güneşi seyrediyorsun
Nasıl bir denize dokunuyorsun bilmiyorum

Benim yaşadığım şehir de
Sokaklar tel örgülerle çevrilmiş gibi
Gök kararmış
Güneş şehri terk-i diyar eylemiş
Ve deniz
Deniz kıyıdan uzakta sevdam
Ne dokunabiliyorum
Ne de martıların denize aşkını seyredebiliyorum

Ah sevdam
Bir bilsen
Yaşamayı değil de
Ölmeyi ne çok istediğimi
Ama ne ölmeyi başarabildim
Ne de yaşamayı
Bir seni sevmeyi bildim
Bir de
Seni
Severken
Kendimi
Unutmayı

Şimdi sen içimde yaşıyorsun
Ben kendime mülteci kalıyorum
Sanki ben kendime yasak bir ülke gibiyim
Öyle ölmüşüm
Öyle yıpranmışım
Ve öyle bitmişim ki sevdam
Öyle bitmişim ki

İbrahim Dalkılıç

11/10/2014
23:20 izmir