GÖĞÜ OLMAYAN ADAMLARRüzgarsız bir kentte doğmuşum Göğe sevdalı bir uçurtmayım ben. İplik iplik zaman dokumuşum Bir esmer rüzgarda kaybolmuşum Kimsecikler fark etmemiş, aranmamışım Çizgilerini de yitirmişim akşamın Yalnızlığın gecenin ortasına konmuşum Beni bir salsalar uçacağım ben. Yağmursuz bir kentte doğmuşum Elimden tutsalar yeşereceğim ben. Boynu bükük başaklar, hep benim gibi Dokunsan türkü söyler, yine de Allah bilir. . Sevda hiçbir coğrafyada ayıp değil! Bir yağsa yağmurum yeşereceğim ben. Göğü olmayan adamlar gibiyim Bu kadar da yoksun olmamıştım hiç Yazılmış yazılası bütün şiirler Söylenecek söz bize kalmamış Kentler artık paylaşılmış bir hiç! Dünyanın sonuna gelmiş gibiyim… Çanakkale 29,9,14 |