SARDUNYA
"Bu şiirimi küçük Gizem’e gönderiyorum.
İtikadımca Allah onu haberdar eder o da sevinir..". sevince sardunyalarım açar pencerelerimde sevince insan rıhtımda martı birgün öfkelerine yenilip de salarsan gönlünün penceresinden beni bir güvercin gibi yaşar mı sardunyalarımız? yaşar mıyız? öyle ki gece gibi saat saat sevdamız sevdikçe sevildikçe sabahlaşırız bir yaprak ki bizim içim koparsa dalından alır onu göğsümüze, yaslaşırız... tut ellerimden düşeceğim salma beni mavilere, korkuyorum düşlerimde çocuklara korku satıyorum tut ellerinden tılsımlı sözcüklerimin işittim onları, onlara itaat ediyorum. öyle ki bebeğin ilk adımı gibi sevdamız aç kollarıni aç; sana geliyorum! güneş ki birgün konarsa penceremize içeriye davet et onu ben onunla tanışıyorum. tut ellerimden düşeceğim bir hüzün ki konar elma dalına ama olgun ama ergen sevdim seni mavideki kuşu, uçurtma sanarken biliyorum çocuklar ben böyle öleceğim şimdi ölüyorum ki bir daha ölmeyeceğim! yaşar mı sardunyalarımız? yaşar mıyız? tut ellerimden düşeceğim! çanakkale, 03.04.14 |