YİTİRİLENLER
şimdi pek varsılız, yitireceğiz
ne çok şeyimiz var, farkındayız elde ettikçe yitirdiğimiz şeylerdendir yalnızlık... adam geldi tokalaştı, bir kadın kovdu onu sonra giderken yerine daha büyüğünü daha büyüğünü koydu. insandan hızlı büyüyen şeylerdendir -benden duymuş olma- sen tuttun evine aldın onu bir kadın geldi, kovdu sonra giderken yerine daha fazlasını koydu. şimdi pek varsılız, yitireceğiz ne çok şeyimiz var, farkındayız elde ettikçe yitirdiğimiz şeyler var; yalnızlık karındaşı sessizlik gürültü geldi mi kovar onu çocuklar şarkılarda öğrenir koşmayı sen çok sevdin sessizliği! birkaç dostun oldu, kovdular onu sonra onlar da gittiler yerine fazlası konuldu. elde ettikçe yitirdiğimiz şeyler var onu şair de seviyor. ne yapsan azalmıyor Allah vergisi hüzün... şair tuttu onu şiire aldı bir neş’e geldi, şiiri kovdu şimdi onlar bile gittiler şair yerine fazlasını koydu. ah ne varsıldık, dinle yitirdikçe yerine gelmeyen şeyler de var kayıp... soğuk geldi sıcağı kovdu şeytan geldi inancı kovdu çocuklar uçmayan uçurtmalara sövdü okunmadan yırtılan mektuplar döndü sana yolladığım şiirler yolda öldü! bir adam neyi varsa kovdu! öldü insanlar öldü! Yaratan yerine hep daha fazlasını koydu! Önder Uslu 02.01.14 |