ALTI ÜSTÜ HAYAL
Alıngan ve dökümsüz
Korunaklı, Oldukça yetisiz Dengi dengine davul bile Tokmağı çığırtkan Haykırabildiği kadar… Kelimeler zimmetinde Kasveti yoğun Ardı ardına Hadi, girin sıraya. Tutulmuşken yağmura Sığındığım o baraka Süzülürken gözlerimden usul usul Yaşlar peşi sıra. Nüksetti yine, yeniden Tezahürü bilip bilmeden Yankısı acımtırak Hoş bir esinti kaldı geriye Bir o kadar yeknesak. Adı hüzün, Adı şiir Sanma ki her kalemi Eline alan şair. Olsa olsa bulutunda Biraz beyaz biraz kara Kıymete binen ne varsa Aşk, esaret Tahakkuk etmiş ezelden Sürüm sürüm sürünürken. Koruk hayaller Güneşin tam da altında. Hadi kovuşturun Hadi âşıkları kavuşturun. Altı üstü hayal Binmiş gider Yelesi savrulurken. |
Hiç birimiz Nazım, Yunus veya Ümit Yaşar olamayız.
Yazabildiğimizce yazıyoruz işte...
Şiir veya değil.