GÖNÜL MAHKÜMUBir sonbahar günü düştün yüreğime Apansız çıkıp geldin,girdin düşlerime Kıdemli asker gibiydi gözlerin,sev dedi gözlerime Takılıp kaldım derinliklerinde Kirpiklerin demir parmaklıklar oldu İşte o gün., hapsettin beni gönül sarayına Prangalar vurdun ayaklarıma kaçamadım Kelepçeler taktın bileklerime yazamadım Sonra.,yüreğinin güzelliğini gördüm Sohbetini sevdim,gülüşünü sevdim Yüreğinin,yüreğimdeki duruşunu sevdim Sen ve ben yokolup, biz oluşumuzu sevdim Bazen., sana gönüllü mahkum oluşumu sevdim Her doğan yeni gün,boş bir tuvaldi bizim için Seninle resimler yaptık ,bize dair Bir fırça darbesi senden,diğeri benden oluyordu Seni yoran yıllar,bana şanslı davranmıştı Asabiliklerin bu yüzdendi biliyordum Sakin denizlerde yüzen ben Elimdeki beyazla,yıldız yapıyordum bulutlanan gökyüzüne Gülümsüyordun Eyy sevgili,sen sevgili Seni seviyorum biricik sevgili diyordun Yüzümde güller açıyordu,kokluyordun Bir bülbül dalına konuyor şakıyordu Karanlıkta dans ederken umutlarım Ateş böceğim oluyordun Işığına bakarak yürüyor,yolumu buluyordum Şimdi; hasret şarkıları var dudaklarımda Bize dair anılar var beynimin kıvrımlarında Yaşanmasaydı dediğim arsız duygular tüm hücrelerimde Bekliyorum seni sabırla ve bitmeyen umutlarla.. Duygu Şen Şiire güzel yorumuyla ses olan Hazarbey’e sonsuz teşekkürler... |
bir an kendini kaybedip, resimlerine çakılı kalmak
uzaktan sevmek , yüreğinde büyür de büyür gönül dağı olmuştur yar ..
tebrikler şiir yürekli