Tufandan Önce
göze gelir misin benimle
daha yakınıma gelir misin insan tarihi uzun zamanımız var daha madem bu ömrü yaşamakla lanetlenmişiz şeytana yenilmeden evvel sessizliğimi yakalar mısın insan üstü sevişmeler var üzerimde bana dokun tenimin kıvılcımlarını yakala seni bekleyen hücrelerimle yan kavrul aciliyeti var dudaklarımın köpüren denizleri bul kararmış sahnemi aydınlat karışma bırak hesaplaşsın dünyayla göğsüm bana sarıl gökyüzünü bedenine getireyim dansı bir kuştan öğren daha yakınıma gel müziği rüzgardan duy yazılacak şiirler görülecek rüyalar bitmeden bana çok dokun acımasız yüzyılda var oluş bir işkence okyanusların balık kokulu çocukları olalım masumiyetimize anlamlı kavuşmalardan bahsedelim bak somurtuyor hülya bilmeyenler her yüreğin içinde bir kıyamet kurgulanmış işleyişte saatler genlerimizle oynuyorlar anlamını yitiriyor hisler,,boş, boş , boş yumuşak uzun ve sevgi kadar ak bir umudu yedeğine aldı gözlerim ,, koş koş razı olma kilişeye çaresizliği sonra düşünürüz nefes almak bile kayıt altında politik ve sentetik bu olanlar çok koş ve beni bul dünya kokusu var üzerimde suya girelim maddeyi unut bu tiryakilik bu sıradanlık iltihaplanmış tüm bu cümleler insanı monoton acılara yönelitiyor lütfen çok sıkı sarıl bana tufandan önce esrarıma karış... |
insan üstü gayretler olmadan olmayacak gibi
koşanı durduran
duranı uyutan
uyuyanı uyanmaması için elinden geleni yapan
lara karşı...
insan üstü gayretler
o yüzden fiziği metafizik sarmıştır derim
..
güzel şiir