MEZARHayat bir kâbusmuş Benim tatlı rüya sandığım Beklemede bırakmışım benliğimi Tek öncelim sen olmuşsun Ben senin listende bile yokmuşum Hüzünler benim üzerime biçilmiş Sende bende hüzünleri sevmişsin Onları bıkmadan usanamadan beslemiş Sarıp sarmalamışsın büyüsünler diye Oya benim umutlarım mutluluklarım vardı Senin katlettiğin Keşke onları sarıp sarmalasaydın Onları sevip çoğaltabilseydin Bir boşluğa sarılmışım sıkı sıkı Hiçliğe geleceğim demişim içinde sen varsın diye Oysa nasıl sevmiştim seni Beni sevdiğine kendimi inandırarak Anlamamışım ya da anlamak istememişim Senin içinde ben öleli çok olmuş Diriltme çabalarımın nafile olduğu Korkular sarıyor şimdi bedenimi Serçelerin kanatlarına sığınıyorum Sevda şiirlerine kırarken kalemimi Sahi Nicedir yazamıyorum Ne aşkı ne sevgiyi Sen benim her şeyimi yok etmişsin Ben sadece izlemişim Koşulsuz itaat etmişim sevgi sandığım sevgisizliğe Şimdi düşünüyorum Hayat telaşında gözlerine dikkatli bakamamışım mı ? Hani diyorum sevgi bu kadar kolay silinemez Gözlerinde ben yokum artık Hiç var mıydım onu da bilmiyorum işte Ama bildiğim tek şey var Geç kalınmış bir cinayete ramak kaldı Hazırlıyorum yavaş yavaş solumda mezarını Seni öldürüp yüreğime defnedeceğim Ki her zaman hatırlayıp Bir daha asla sevmeyeyim diye …. |