Ey Kadınım
Hiçbir kitap taşıyamaz bir kelimelik bizi
Ve hiçbir düzen süremez ikimizi Sen garip Ben sevdalı Sen yoksun yanımda ya Işte budur felaket sonumuz... Keşke hiç bitmese bu gecemiz diyecektim.! Ama sen yoksun Bende yoksul Sen uzaklarda Ben sabaha doğru nöbetçi oldum tuzaklarda Bir kadınım olsaydın baş ucumda Geceler desen bahane Sen şiir , ben şair Seni deliler gibi seviyorum Ey sevda kadınım. .. daha ne diyeyim sevgilim...? Ben gece yerimden vuruldum be kadın Seni kifayetsiz... Seni çırılçıplak yerinden kıyafetsiz... Sen Kabus olsaydın Ben ter dökerdim Ve en korkak halimle seni kendime Ve tekrar tekrar kendime saklardım Ve diyorum ki geceler bitmez ey kadınım Şiirlerde seni sayıklayan adınım Desemki gel bir ömür sarılı kalalım Beni yüreğimden vurur musun? Yastık ve yorgan değil Aynı gökyüzünda sevişmek nasip olsun. Tenin tenime değince Dünya öyle hırçın öyle bir yağmur bastırır ki Sen ıslak ben ıslak Ikimiz sevdalı Seni Diyarbakır gibi bağladım uykularıma Biraz mülteci biraz kaçak Biraz da yasak.... Sen başkentim değil Bastacımsın her gece Sen roboski kadar yaraladın beni Ve Reyhanlı kadar paramparça Bu gece bölündük sevdamıza Bölündük eşkıya yanımıza Ve 34 yerimden sevdalıyım sana Dersimin Munzuru kadar Ve yağmurlar dünyadan dinene kadar... ..... |